In het begin, op het einde van de negentiende eeuw, werd het voetbalspel alleen in de grote steden beoefend. Maar algauw breidde de belang- stelling uit. Maldegem kwam natuurlijk iets later. De eerste sporen hebben we gevonden in "Maldegem in Beeld en Schrift" Deel VI (1905- 1914) door Gabriel De Lille. Daarin schreef hij onder de titel: "Opkomst van de voetbal" het volgende: het was op zondag 26 juni 1910 dat de eerste voetbalmatch hier werd gespeeld. Een voetbalveld was gemaakt op het grasperk van de velodroom. Brugge speelde tegen Eeklo. In de voetbalclub van Eeklo speelden enkele Maldegemse spelers, onder wie onze Maldegemse Orner Van Wassenhove uitblonk. De eerste Maldegemse voetbalclub werd ook in 1910 gesticht.
Tot hier Gabriel De Lille. Het is Marcel Van Rie die ons op dit spoor heeft gebracht. Als de datum van 26 juni 1910 wordt genoemd, zal dat wel juist zijn. Op diezelfde zondag werd er een Handelsbeurs ingericht in de Broedersschool. Daar was nogal wat publiciteit om gevoerd en het stond van tevoren vast dat die gebeurtenis succes zou kennen. De uitbaters van de velodroom zullen daarop ingespeeld hebben om de nieuwe sport, voetbal dus, aan de Maldegemse bevolking voor te stellen.
Toen wij de heer Nestor Van Wassenhove om inlichtingen vroegen over de voetballoopbaan van zijn vader, vertelde Nestor ons dat zijn vader wel gevoetbald had, maar niet lang. "Ik zie mij daar nog staan, als kleine jongen, met mijn mama daar achter de Molenberg, om te kijken naar mijn vader." De voetballer in de familie was de broer van Orner, Jozef Van Wassenhove. Trouwens Orner Van Wassenhove was geboren in 1895, hij zou in 1910 als 15-jarige, moeilijk de uitblinker kunnen geweest zijn, tenzij het een wedstrijd tussen studenten was. Jozef was van 1892, het is al meer voor de hand liggend dat een 18-jarige de rol van spelmaker krijgt. Hij was een paar jaar student geweest aan een Engels college en had daar leren voetballen. In 1914 was hij soldaat in het Belgisch Leger. Zijn eenheid werd door de opmars van de Duitsers naar Nederland gedreven. Daar werden de Belgen geïnterneerd. Jozef kwam in Harderwijk in een kamp terecht. Om de tijd te doden gaf hij Engelse les aan zijn lotgenoten en hij stichtte daar een voetbalclubje met zijn vrienden- soldaten. Zij speelden tegen ploegjes uit de regio en legden zo de basis van een latere voetballoopbaan. Terug thuis was Jozef bij de eerste voetballers in Maldegem. Dat in 1910 de eerste voetbalclub in Maldegem werd gesticht daar is nergens een spoor van terug te vinden.
Wij kennen nog een paar mensen die de spelers van de eerste generatie van de "Melda" hebben gekend : Michel Van Houcke, Orner Van Deynse, Alfons Bultinck. Ze hebben zelfs alle drie nog gespeeld. Zij beweren met overtuiging dat de eerste voetbalclub hier te Maldegem na de Eerste Wereldoorlog werd gesticht door enkele oud-strijders. Ze hadden het voetbalspel leren kennen tijdens de rustperiodes achter het front en wilden die sport verder beoefenen. Na een doortocht van de Ronde van Vlaanderen, in 1920, werden de koppen bijeengestoken en werd Melda's Sportkring Maldegem gesticht.
Vanwaar de naam "Melda"? Er bestaat een oude overlevering dat de oorspronkelijke bewoners van onze streek de "Meldi" waren, een oude Germaanse stam. In de Eeuwfeeststoet van 1930 hebben wij, als jonge knaap, de laatste exemplaren van die Meldi in de stoet zien gaan! 't Waren geen katjes om zonder handschoenen aan te pakken! Intussen is de theorie, als zou de naam "Maldegem" daaruit ontstaan zijn, allang voorbijgestreefd. Maar de naam is in het voetbal blijven voortleven, tot heden toe. De oude supporters spreken nog van "de Melda" als ze Sportkring bedoelen.
de eerste spelers
De eerste namen van spelers kwamen ook via Henri Chauvin. Emiel Verbeke was de doelwachter, men speelde in die tijd met twee verdedigers en dat waren Van Hecke en Jozef De Clerck; in het middenveld speelde Pierre Herpelinck op links, Henri Chauvin als kapitein in het midden en Fons Marclé op rechts; vooraan speelden dan vijf man: Victor Van Den Bossche, Janvier Van Moffaert, De Graeve van Eeklo, Aime Dumon en Albert Vanhyfte (Picko).
Omer Van Deynse herinnert zich nog een volgende opstelling: Emiel Verbeke als keeper, Jozef Van Wassenhove en Henri Chauvin als verdedigers, de drie middenvelders waren Remi Van Der Beken als centerhalf geflankeerd door Hoste uit Sint-Laureins en Van Hecke uit Sijsele. Als voor- spelers speelden Victor Van Den Bossche, Janvier Van Moffaert, Omer Taveirne, Blondeel uit Aardenburg en Maurits Vandenbroucke. Deze laatste was de zoon van de apotheker uit de Edestraat. Keeper Verbeke was soldaat geweest in het Amerikaans leger en had als zodanig internationaal gespeeld, hij baatte een slagerij uit in de Nieuwstraat. De legendarische kapitein Henri Chauvin heeft zowat alles gedaan wat in het voetbal kan: stichter van de club, speler, kapitein, bestuurslid, scheidsrechter, opleider van scheidsrechters, voorzitter van een gewest, een echt monument van de voetbalsport!
Jozef Van Wassenhove is nog naar Brugge getrokken om te voetballen (toen al!). Janvier Van Moffaert was meester kleermaker in de Nieuwstraat. Toen hij nog niet lang gehuwd was en bezig was zijn zaak op te bouwen, brak hij tijdens een wedstrijd zijn been. En van sociale zekerheid was in die tijd nog geen sprake. Orner Taveirne was de directeur van de plaatselijke Bank van Brussel, nu de BBL op de hoek van de Stationsstraat en de Boudewijn Lippenslaan. De mannen van het eerste uur werden opgevolgd door een schare enthousiaste voetballers. Valeer Martens stond dan in het doel, Orner Van Deynse speelde een tijd mee, Michel Van Houcke, Medard De Poorter, Jef Verbeke (die in het klooster is getreden), Medard Van Landegem, Abdon De Roo, Cyriel Regelbrugge, die later in Eeklo heeft gespeeld. Er waren ook nog: Theofiel Andries, Rene Fiers, Leon Andries, Richard Verstuyf, Urbain Rotsaert, Albert Claeys, Orner Leloup en Prosper Willemarck. Een hoogdag voor de Melda was de jaarlijkse wedstrijd in de maand mei tegen de ploeg van het 4de Linieregiment uit Brugge. Gans het regiment mocht gratis per trein naar Maldegem komen en er werd gans de dag goed gefeest!
Het lokaal was gevestigd bij Oscar Andries. Die hield een zeer gekend cafe op de hoek van de Mevrouw Courtmanslaan en de Katsweg. Daar staat nu het huis van dokter Van Landegem.
Het terrein lag achter de "Molenberg". Dit is de plaats tussen de Broederschool en de garage Van Hoorebeke, waar nu de Zwarte Zustersstraat loopt. Daar heeft de molen gestaan van Himschoot. Het smalle straatje tussen de eigendom van Emiel Taveirne en de Residentie Courtmans, dat de Mevr. Courtmanslaan verbindt met de Kanunnik Andrieslaan, is nog een overblijfsel van de oude toegangsweg naar de molen en later tot het voetbalterrein.
De Melda was in die tijd ongelooflijk populair. Er was niet zoveel gelegenheid tot ontspanning als nu, voetbal en wielrennen waren vrijwel de enige vorm van sport. De Maldegemse velodroom kende een van zijn hoogtepunten. En alhoewel de voetbalsport zeer populair was, werd er nog niet overal gevoetbald. Door de clubs uit de grote steden werd in de nationale competitie gespeeld. Maar een doorgedreven provinciale structuur bestond nog niet en de Melda moest wel eens tot buiten de grenzen van de provincie spelen. Daarbij moet men bedenken dat de verplaatsingen meestal per trein gebeurden. Er reden meer treinen dan nu, maar toch was men van de zondag- morgen op pad tot 's avonds laat. Gemakkelijk was het niet, maar men was in die tijd niet zo veeleisend, men was het zo gewoon. Toch was (en is het nog!) de geografische ligging van onze gemeente geen gunstige factor voor de voetbalsport.